Het vorige bericht, Torelore 1, is een reconstructie van het leven van de auteur Karin Michaëlis, waarbij ik wilde laten zien hoe leven, ideologie en werk bij haar nauw verweven waren. Deel 1 gaat ook over Torelore, symbool van een vreedzame wereld.
In het jeugdboek Den grønne ø, (Het groene eiland) lijkt alles wat Karin Michaëlis dreef en vormde min of meer samen te komen. Het zou een van haar laatste romans worden. Daarna zette ze zich tijdens WOII als een ware ambassadeur voor een betere wereld onverdroten in voor het uitdragen van de vredesgedachte via lezingen en reportages voor kranten en tijdschriften. Na de oorlog was het tijd om de balans van een leven op te maken in de Engelstalige autobiografie Little troll gevolgd door een lijvige, driedelige Deense autobiografie Vidunderlige verden (Fantastische wereld).
Maar nu in dit bericht dan de schijnwerpers op de fenomenale roman Den grønne ø die in mijn ogen niet onderdoet voor een klassieker als Robinson Crusoë.